Mamy przyjaciela

[ Powrót do kolęd ]

Schola Akademicka DA DĄB – „Mamy przyjaciela”

Mamy przyjaciela

Mamy przyjaciela, Chrysta zbawiciela,
Wieku dzisiejszego.
Słowo niestworzone, z Panny narodzone,
Z żywota czystego.

Przyjaciel to drogi! ten niebieskie progi,
Opuścił z daleka.
Aby pobitego, na poły żywego,
Uzdrowił człowieka.

Który z Jeruzalem szedł był z wielkim żalem,
Do Jerycha złości.
Tam go szatan srodze, zraniwszy na drodze,
Odarł z niewinności.

Ten przyjaciel prawy, krom wszelkiej zabawy,
Dodał mu ochłody.
Na dobytek swego, ciała najświętszego,
Wziął go do gospody.

By wiecznie nie zginął, rany mu zawinął,
Przyjaciel serdeczny.
Ku jego potrzebie skarb co miał przy sobie,
Dał mu dostateczny.

Przeto człowick każdy, niech pamięta zawzdy,
Jak się starać o to.
By tego wiecznego, przyjaciela swego,
Szanował nad złoto.

Już że poniechajmy, z Jerycha biegajmy,
Prosto do Betlejem.
Betlejem dom chleba, który przyszedł z nieba,
Ten jedząc nie mdlejem.

Tam przyjacielowi, Odkupicielowi,
Z Królmi ofiarujmy.
Serca swe z czystością, a potem z pilnością,
Grzechów się warujmy.