Pasterze mili coście widzieli

[ Powrót do kolęd ]

Kamila Wolska – Pasterze mili coście widzieli

Pasterze mili! coście widzieli?
Widzieliśmy maleńkiego
Jezusa narodzonego,
Syna Bożego.

Co za pałac miał, gdzie gospodą stał?
Szopa bydłu przyzwoita
i to jeszcze źle pokryta
pałacem była.

Jakie kapele nuciły trele?
Aniołowie mu śpiewali
my na dudkach przygrywali
skoczno, wesoło.

Jakieście dary, dali ofiary?
Sercaśmy własne oddali
a odchodząc poklękali
czołem mu bili.

Jakie łóżeczko, miał Paniąteczko?
Marmur twardy, żłób kamienny
na tem depozyt zbawienny
spoczywał łożu.

Co za obicie miało to dziecię?
Wisząc z pod strzech pajęczyna
Boga i Maryi Syna
obiciem była.

W jakiej odzieży, Pan nieba leży?
Za purpurę, perły drogie
ustroiła go w ubogie
pieluszki nędza.

Czyli w wygodach, czy spał w swobodach?
Na barłogu, ostrem sianie
delikatne spało Panie
a nie w łabędziach.

Co za bankiety, co miał za wety?
Piersi niewinnej Mateńki,
nad kanar słodszych maleńki
kosztował Panie.

Kto asystował, kto go pilnował?
Wół i osioł przyklękali
parą go swą zagrzewali
dworzanie jego.

Kto więcej spieszył, by dziecię cieszył?
Józef stary z Panieneczką
za melodyjną piosneczką
Dziecię cieszyli.

Kolęda „Pasterze mili coście widzieli” powstała w XVII wieku. Jej tekst można odnaleźć w różnych manuskryptach, między innymi w kantyczkach karmelitańskich i benedyktyńskich kancjonałów. Autor tekstu i muzyki jest nieznany. Obecnie kolęda śpiewana jest w rytm muzyki Piotra Studzińskiego – polskiego kompozytora i organisty. Melodia ta powstała w XIX wieku.