W żłóbku na sianie

[ Powrót do kolęd ]

Chór OlenSis – „W żłóbku na sianie”

W żłóbku na sianie

W żłóbku na sianie leży Kochanie, Dziecina,
Patrzy złocista, Matka przeczysta na Syna,
Patrzy złocista, Matka przeczysta na Syna.

Strzecha słomiana, nad żłóbkiem Pana lśni zorza,
Osiołek z wołem patrzą się społem w Twarz Bożą,
Osiołek z wołem patrzą się społem w Twarz Bożą.

Aniołów pienie światu zbawienie ogłasza,
Ludzi ubogich, pasterzy drogich zaprasza,
Ludzi ubogich, pasterzy drogich zaprasza.

Biegną do Pana i na kolana padają,
I czyste dusze w pokorze, skrusze oddają,
I czyste dusze w pokorze, skrusze oddają.

A gwiazda złota już wzwyż migota i płonie,
Niech wie świat cały o przewspaniałej nowinie,
Niech wie świat cały o przewspaniałej nowinie.

Jadą Królowie, wielcy panowie, magnaty,
Blask od kamieni, szaty z czerwieni bogatej,
Blask od kamieni, szaty z czerwieni bogatej.

Mirrę i złoto, sypią z ochotą w tej dobie,
A on choć zima, odzieży nie ma na sobie,
A on choć zima, odzieży nie ma na sobie.