1000 r.: Zjazd w Gnieźnie

[ Powrót do historii Polski ]

Między 7 a 15 marca 1000 roku do grobu zmarłego trzy lata wcześniej męczeńską śmiercią  św. Wojciecha, przybył z pielgrzymką cesarz niemiecki Otton III.  Po modlitwie w katedrze gnieźnieńskiej spotkał się z księciem Polski Bolesławem Chrobrym. Celem tego spotkania było pozyskanie przez cesarza Ottona III przychylności i poparcia księcia Bolesława Chrobrego do utworzenia zachodniego cesarstwa uniwersalistycznego, na które miały złożyć się prowincje Galia, Italia, Germania, Słowiańszczyzna, każda z królem, podlegającym cesarzowi.

Podczas zjazdu Otton III nałożył na głowę księcia diadem wręczył mu kopię włóczni św. Maurycego. W zamian cesarz otrzymał od księcia część relikwii św. Wojciecha. Bolesław Chrobry przychylił się do planów cesarza o Wielkim Cesarstwie. Zjazd gnieźnieński umocnił pozycję Bolesława wobec państw sąsiadujących z Polską. Efektem zjazdu było też utworzenie pierwszej w Polsce metropolii gnieźnieńskiej, podległej wyłącznie papieżowi oraz biskupstw w Krakowie, Kołobrzegu i Wrocławiu.