Kisielewski Stefan

Stefan Kisielewski – ur. 7 marca 1911 r. w Warszawie, zm. 27 września 1991 r. tamże, polski prozaik, publicysta, kompozytor, krytyk muzyczny, pedagog, poseł na Sejm PRL z ramienia grupy Znak, członek założyciel Unii Polityki Realnej. W czasie II wojny światowej, po wzięciu udziału w kampanii wrześniowej, przebywał w Warszawie, gdzie działał jako pedagog, akompaniator, pracował też dla Wydziału Delegatury Rządu na Kraj. W czasie Powstania warszawskiego pracował w radiu. Odczuwał represje komunistyczne, z powodów politycznych został zwolniony z Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie, Był publicystą „Tygodnika Powszechnego”, jednak praca ta była przerywana okresami cenzury i zakazem publikacji tekstów Stefana Kisielewskiego.

W 1964 roku był jednym z sygnatariuszy Listu 34. W latach 1971-74 był prezesem sekcji muzycznej ZAiKS-u, czterokrotnie był członkiem zarządu głównego Związku Kompozytorów Polskich, był także członkiem Związku Literatów Polskich. W 1968 roku za krytykę cenzury zabroniono mu publikacji na trzy lata, został także pobity przez tzw. „nieznanych sprawców”. W 1984 roku opublikował w Tygodniku Powszechnym” „Moje typy”, pozbawioną komentarza listę nazwisk osób, które szczególnie aktywnie zajmowały się propagandą w PRL, była to tzw. lista Kisiela.

Jego twórczość charakteryzowała niepokorność. W kwestiach polityczno-społecznych reprezentował poglądy konserwatywno-liberalne. Był jednym z założycieli Unii Polityki Realnej w 1989 roku. Sympatyzował też z Porozumieniem Centrum.

« Powrót do Leksykonu