Niepokólczycki Franciszek

Franciszek Niepokólczycki ps. „Szubert”, „Teodor” – ur. 27 października 1900 r. w Żytomierzu, zm. 11 czerwca 1974 r. w Warszawie, pułkownik saperów Wojska Polskiego, żołnierz AK i powojennego podziemia antykomunistycznego, prezes WiN, więzień polityczny w okresie stalinowskim, Żołnierz Wyklęty. 5 października 1939 roku był dowódcą niezrealizowanego zamachu na Adolfa Hitlera podczas „defilady zwycięstwa” w Alejach Ujazdowskich. Współorganizował Kedyw, w 1943 roku został zastepcą Kedywu gen. Augusta Emila Fieldorfa, brał udział w Powstaniu warszawskim.

Zaangażował się w działalność podziemia antykomunistycznego, kierował II Zarządem WiN. Został aresztowany 22 października 1946 roku w Zabrzu i poddany długiemu śledztwu. Odmówił współpracy z rządem komunistycznym, awansu generalskiego i odznaczenia orderem Virtuti Militari. 10 września 1947 roku został skazany w pokazowym procesie II Zarządu Głównego WiN na trzykrotną karę śmierci. Karę zamieniono mu na 12 lat więzienia. Do końca życia był inwigilowany przez SB.

« Powrót do Leksykonu