Fryderyk Wilhelm II
Fryderyk Wilhelm II – ur. 25 września 1744 r. w Berlinie, zm. 16 listopada 1797 r. w Poczdamie, wywodzący się z dynastii Hohenzollernów król pruski i elektor brandenburski od 1786 roku jako bratanek i następca Fryderyka II Wielkiego, wolnomularz. Wspomagał Rosję w zbrojnym tłumieniu Insurekcji kościuszkowskiej w 1794 roku. Osobiście dowodził w bitwie pod Szczekocinami, gdzie pobił korpus Tadeusza Kościuszki. Wziął udział w II i III rozbiorze Polski. W 1975 roku po upadku Rzeczypospolitej zaplanował grabież skarbca koronnego na Wawelu. Skradziono wówczas 19 najcenniejszych polskich insygniów, w tym koronę Bolesława Chrobrego. Zgodnie z jego rozkazem wszystkie przedmioty przetopiono. Uzyskane złoto wykorzystano w 1811 roku na wybicie monet, a klejnoty sprzedano.
« Powrót do Leksykonu