Wysz Piotr

Piotr Wysz – ur. ok. 1354 r. w Radolinie zm. 30 września 1414 r. w Poznaniu, biskup krakowski od 1392 roku i poznański od 1412 roku, pierwszy kanclerz odnowionego uniwersytetu krakowskiego, wybitny uczony i dyplomata. Z wykształcenia prawnik, studiował w Pradze i Padwie, gdzie w 1386 roku uzyskał doktorat obojga praw. Współpracownik króla Władysława Jagiełły i królowej Jadwigi Andegawenki. Był jednym z najbardziej zaufanych ludzi królowej Jadwigi, od 1391 roku był kanclerzem dworu królowej. W dniu 4 grudnia 1392 roku mianowany biskupem krakowskim. Współorganizator odnowionej i powiększonej o wydział teologiczny w 1397 roku na mocy pozwolenia papieża Bonifacego IX Akademii Krakowskiej. Pierwszy kanclerz uczelni krakowskiej. Wykonawca testamentu królowej Jadwigi Andegawenki w 1399 roku.

W 1397 roku wraz z królewską parą sprowadził zakon karmelitów do kościoła „na Piasku”, a w 1405 roku sprowadził do Krakowa wraz z królem Władysławem Jagiełłą zakon kanoników regularnych laterańskich z Kłodzka powierzając ich opiece kościół pw. Bożego Ciała na Kazimierzu. W 1401 roku był sygnatariuszem unii wileńsko-radomskiej i unii horodelskiej z 1413 roku. Zabierając głos jako biskup i dyplomata uczestnicząc w obradach soborowych krytykował nadużycia w kościele i postulował wprowadzenie reform.