Kaługin Konstanty

Konstanty Kaługin – ur. 1909 r., data śmierci nieznana, sowiecki wojskowy, oficer sowieckiego wywiadu, w stopniu kapitana, podczas II wojny światowej. W maju 1942 roku dostał się do niewoli niemieckiej, po zwolnieniu z niemieckiego obozu jenieckiego wstąpił do Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej generała Andrieja Własowa i zaczął współpracę z Niemcami, współpracując jednocześnie jakoby z sowieckim wywiadem wojskowym. W sierpniu 1944 roku ujawnił się wobec polskich władz po wybuchu Powstania warszawskiego.

Za pośrednictwem polskiej łączności radiowej przez Londyn wysłał 5 sierpnia 1944 roku depeszę do Stalina z prośbą o pomoc dla Powstania. Wśród Powstańców uprawiał propagandę prosowiecką. 20 września 1944 roku przedostał się przez Wisłę do oddziałów I Frontu Białoruskiego Konstantego Rokossowskiego. Po rozmowie z gen. Zygmuntem Berlingiem oraz Nikołajem Bułganinem, przedstawicielem rządu sowieckiego przy PKWN, został wywieziony do Moskwy, a tam skazany na 10 lat łagru za wysłanie depeszy niezgodnej z planami Stalina.