1034 r.: Objęcie władzy przez Kazimierza Odnowiciela

[ Powrót do historii Polski ]

Po śmierci ojca Mieszka II, w 1034 Kazimierz objął władzę w zniszczonym kryzysem lat poprzednich państwie. Próbował wzmocnić władzę monarszą, co spotkało się ze sprzeciwem możnowładztwa. Książę został wygnany na Węgry, skąd wyjechał później do Niemiec. W kraju zapanował chaos. Brak centralnej władzy spowodował samowolę, a nawet tworzenie przez możnych własnych państewek wewnątrz granic państwa. Doszło do powstania ludowego, a w 1039 najazdu księcia Czech Brzetysława.

Dopiero w 1039, a być może 1040 Kazimierz powrócił do kraju, przystępując do odbudowy zniszczonej organizacji państwowej i kościelnej. W polityce zagranicznej oparł się na sojuszu z Rusią. W 1047 ostatecznie pokonał Masława i przywrócił polskie panowanie na Mazowszu. Przeniósł z Gniezna do Krakowa główny ośrodek władzy państwowej i odnowił tamtejsze biskupstwo. Zbrojnie opanował też zagarnięty przez Czechów Śląsk, jednak na zjeździe w Kwedlinburgu w 1054 zgodził się płacić za niego Czechom coroczny trybut.