1605 – 1609 r.: Rokosz Zebrzydowskiego

[ Powrót do historii Polski ]

Bunt szlachty przeciwko Zygmuntowi III Wazie trwający w latach 1606–1609.  Katolicy, jak i protestanci, magnateria i szlachta walczyli o zabranie monarsze prawa rozdawnictwa zwolnionych urzędów i zmuszenia go do wygnania jezuitów i cudzoziemców.  Pragnęli zdetronizować Zygmunta III Wazę, też wprowadzić obieralność urzędników ziemskich na sejmikach oraz zmusić posłów do ścisłego przestrzegania instrukcji sejmikowych. Głównym przywódcą był marszałek wielki koronny Mikołaj Zebrzydowski. Przełomem było zwycięstwo króla w bitwie pod Guzowem w 1607 roku, lecz wzmocnienie władzy królewskiej zostało udaremnione. Rokosz zakończył się przeprosinami dla króla od upokorzonego Zebrzydowskiego na sejmie w Krakowie w 1609 roku, na posiedzeniu senatu.