Afera Anastazji P. (1992)
[Powrót do afer III RP]
Prawdziwe nazwisko Anastazji Potockiej to Marzena Domaros. Jest autorką i główną bohaterką jednej z największych afer obyczajowych III RP. Była ścigana przez policję za wyłudzanie pieniędzy w zamian za reklamę w gazecie „Wieczór Wybrzeża”, w której pracowała. W 1992 roku sfałszowała swój dowód osobisty wpisując nazwisko „Potocka” w miejsce „Domaros” i „Kraków” jako miejsce urodzenia. Uzyskała akredytację prasową przy sejmie z ramienia „Le Figaro”, w którym w rzeczywistości nigdy nie pracowała. Wspomnienia z tego okresu zawarła w książce „Pamiętnik Anastazji P. „
Jej wspomnienia początkowo ukazywały się w tygodniku NIE Jerzego Urbana, zostały one zredagowane przez Jerzego Skoczylasa i wydane w formie książki. Nie wiadomo w jakim stopniu rzeczy opisane w książce były prawdziwe. Głównym „bohaterem” pamiętników był ówczesny wicemarszałek Sejmu Andrzej Kern. Opisywała też stosunki seksualne ze Stefanem Niesiołowskim oraz politykami lewicy, m.in. Aleksandrem Kwaśniewskim. Pisała o wszystkim, często ujawniając prywatne sprawy polityków, jak to kto leczył się w szpitalu psychiatrycznym, zdradzała szczegóły anatomii. Co ciekawe, dwa najczarniejsze charaktery to politycy prawicy, właśnie Andrzej Kern oraz znany wtedy przeciwnik aborcji Stefan Niesiołowski. Opisując polityków lewicy obsypywała ich pochwałami.
Jej nazwisko wypłynęło ponownie przy okazji ujawnienia tzw. szafy Lesiaka. Z dokumentów w niej zawartych można wnioskować, że mogła gromadzić informacje o intymnym życiu polityków na zlecenie UOP. Z politykami spotykała się w mieszkaniach wynajętych przez UOP, który opłacał też część jej wydatków.