Michniewicz Aleksander

Aleksander Michniewicz – ur. w 1896 r. w Brańszczyku (pow. łomżyński), pułkownik, prezes Najwyższego Sądu Wojskowego. Pochodził z rodziny chłopskiej. W latach 1915-1918 służył w armii carskiej, a następnie do 1921 roku w armii bolszewickiej. W tym czasie był członkiem Sądu Wojskowego Armii Czerwonej. Po demobilizacji był początkowo sędzią w Żytomierzu, a następnie prezesem sądu w Szepietówce. Absolwent Szkoły Prawniczej w Charkowie, Kawaleryjskiej Szkoły Oficerskiej w 1934 roku i Wyższego Wojskowego Kursu Prawniczego w Moskwie. W latach trzydziestych powrócił do armii w charakterze członka Sądu Wojskowego , a w latach 1935–1939 pełnił funkcję prezesa Sądu Wojskowego.

W marcu 1944 roku skierowano go do LWP, gdzie został zastępcą prezesa Sądu Polowego 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRS. Od sierpnia 1944 roku był prezesem Sądu Wojskowego 1 Armii WP, by już w czerwcu 1945 roku zostać wiceprezesem, a po pięciu miesiącach prezesem Najwyższego Sądu Wojskowego. Wydał wiele wykonanych wyroków śmierci na żołnierzach AK. W 1947 roku odwołano go do ZSRS.

« Powrót do Leksykonu