Bacciarelli Marcello
Marcello Bacciarelli – właściwie Marcello Filippo Antonio Pietro Francesco Bacciarell, ur. 16 lutego 1731 w Rzymie, zm. 5 stycznia 1818 w Warszawie – włosko-polski malarz barokowy i klasycystyczny, nadworny malarz króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, mason. Bacciarelli jest uznawany obok Jana Piotra Norblina za prekursora narodowej szkoły polskiego malarstwa. Po pobieraniu nauki malarstwa we Włoszech Bacciarelli został członkiem dworu drezdeńskiego, króla polskiego, Augusta III Sasa, w Wiedniu sportretował całą rodzinę cesarską Marii Teresy (1761). Następnie przeniósł się na dwór Stanisława Augusta do Warszawy (w 1766 roku) i tam osiadł do końca życia. Założył na jego polecenie na Zamku Królewskim malarnię.
W 1768 roku nadano mu polski indygenat oraz herb, uznano go za obywatela, został za zasługi dla kraju polskim szlachcicem. Marcello Bacciarelli pracował jako nadworny malarz króla Stanisława Augusta, nadzorował także królewskie ogrody, sprowadzał do Warszawy dzieła sztuki, meble, sprowadzał do Polski włoskich kamieniarzy, organizował publiczne fety, uroczystości, jak i pokazy sztucznych ogni. Od 1783 roku Bacciarelli został członkiem polskiej loży masońskiej, Bouclier du Nord. Podróżował po Europie (Wiedeń, Berlin, Drezno, Bolonia, Rzym, Watykan). Po abdykacji Stanisława Augusta pozostał w Polsce, przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego (1812), był zaangażowany społecznie, był członkiem Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk. jak i pierwszym w historii dziekanem Oddziału Nauk i Sztuk Pięknych przy Królewskim Uniwersytecie Warszawskim. Dzieła Baccarelliego znajdują się w Zamku Ujazdowskim, Zamku Królewskim w Warszawie, Muzeum Narodowym w Warszawie, we Wrocławiu, Przemyślu (Muzeum Diecezjalne). Namalował szereg scen z historii Polski i portrety postaci historycznych, np. Mikołaja Kopernika, Jana Karola Chodkiewicza itd. Ilość obrazów namalowanych przez Bacciarelliego szacowana jest na ok 250.
« Powrót do Leksykonu