von Falkenhayn Benita

Benita von Falkenhayn – ur. 14 sierpnia 1900 r. w Berlinie, zm. 18 lutego 1935 r. tamże, niemiecka arystokratka i agentka polskiego wywiadu, zwerbowana przez majora Jerzego Sosnowskiego. Jej drugim mężem był Richard von Falkenhayn, oficer kawalerii, który podczas zawodów jeździeckich uległ wypadkowi. Zmuszony do przejścia na rentę inwalidzką, pozbawiony został środków do życia.

W tym czasie Benita poznała rotmistrza Jerzego Sosnowskiego von Nałęcz, oficera polskiego wywiadu. Sosnowski budował sieć agentów w Berlinie, a Benita von Falkenhayn została agentką i kochanką Jerzego Sosnowskiego. 28 lutego 1934 roku została aresztowana w swoim berlińskim mieszkaniu przez funkcjonariuszy Gestapo. 16 lutego 1935 roku Benita i jej przyjaciółka Renate von Natzmer zostały uznane za winne zdrady i skazane na karę śmierci przez ścięcie toporem. Adolf Hitler odrzucił prośbę o ułaskawienie i obie zostały stracone 18 lutego 1935 roku w więzieniu Berlin-Plötzensee.

« Powrót do Leksykonu