Kanarek Eliasz
Eliasz Kanarek – ur. 21 czerwca 1902 w Skowierzynie, zm. w maju 1969 w Scotsville, USA – polski malarz i członek Bractwa św. Łukasza. Po odbyciu służby jako ochotnik w WP (1919-1920). Następnie podjął studia w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych u Tadeusza Pruszkowskiego, malował portrety kobiet oraz dzieci, sceny rodzajowe, martwą naturę oraz krajobrazy o pogodnej kolorystyce. Tworzył także ilustracje do książek i czasopism, rysował.
W 1938 roku wraz z kolegami z Bractwa św. Łukasza namalował siedem obrazów historycznych, które były przeznaczone do sali honorowej polskiego pawilony na Wystawie Światowej w Nowym Jorku. W marcu 1939 roku udał się „Batorym” wraz z Bolesławem Cybisem do tego miasta wioząc ze sobą obrazy na ową wystawę. Po wybuchu II wojny światowej pozostał w USA, gdzie kontynuował działalność artystyczną.
« Powrót do Leksykonu