Malessa Emilia

Emilia Malessa (ur. 26 lutego 1909 roku w Rostowie i zm. 5 czerwca 1949) – polska kapitan Armii Krajowej, uczestniczka Powstania warszawskiego.

Po ukończeniu szkoły handlowej w łucku pracowała jako urzędniczka w Urzędzie Statystycznym w Warszawie, walczyła w Wojnie obronnej 1939 r., jako ochotniczka. Była kierowcą w dowództwie 9 pułku Ułanów Małopolskich, wstąpiła do Służby Zwycięstwu Polski i AK, pełniła funkcję szefowej działu łączności AK z zagranicą – zawiadywała ponad setką osób. Po upadku Powstania warszawskiego trafiła do Krakowa, gdzie nadal działała w AK. Po zakończeniu II wojny światowej zakończyła za zgodą AK-owskich przełożonych działalność konspiracyjną i podjęła pracę w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej.

Aresztowana przez władze PRL w październiku 1945 roku, oszukana „oficerskim słowem honoru” danym jej przez płk. Józefa Różańskiego (oficer bezpieki) ujawniła mu członków WiN-u (mieli nie zostać aresztowani). Na znak protestu przeciwko złamaniu danego jej słowa honoru podjęła w więzieniu głodówkę. Finalnie zwolniona na mocy amnestii, nadal walczyła o uwolnienie jej aresztowanych kolegów (pisała w tym celu do władz PRL). Pogardzana przez niektórych kolegów z AK i rozgoryczona oszukaniem przez bezpiekę Emilia Malessa popełniła samobójstwo. Odznaczona wieloma orderami (jest m.in. Damą Orderu Virtuti Militari V klasy.

« Powrót do Leksykonu