Ajnenkiel Eugeniusz

Eugeniusz Ajnenkiel, ps. i kryptonimy Ela, Lemiesz, Eug. Wnuk (ur. 1 kwietnia 1900 w Łodzi, zm. 7 stycznia 1981 w Łodzi) – polski historyk i polityk.

We wrześniu 1939 współkierował obroną przeciwlotniczą Łodzi. W grudniu 1939 został aresztowany, a w styczniu 1940 wysiedlony do Krakowa, gdzie przeżył okupację działając w PPS. Od 3 maja 1945 pełnił mandat poselski w Krajowej Radzie Narodowej (pracował w komisjach Organizacyjno-Samorządowej, Wyznaniowej i Narodowej), a od stycznia 1947 w Sejmie Ustawodawczym (członek komisji Odbudowy i Skarbowo-Budżetowej).W styczniu 1948 zgłosił na konferencji sprawozdawczo-wyborczej PPS zastrzeżenia wobec niektórych warunków zjednoczenia z PPR. Następnie działał już jako członek PZPR. W latach 1957–1965 przez dwie kadencje pełnił mandat poselski, uczestnicząc w pracach Komisji Kultury i Sztuki oraz Komisji Planu Gospodarczego (wiceprzewodniczący 1957–1961) oraz będąc przewodniczącym kilku komisji tej Rady (Oświaty i Nauki, Kultury i Sztuki, Budżetu i Planu Gospodarczego). Był znanym historykiem ruchu robotniczego. Został odznaczony m.in. Medalem Niepodległości (1935), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1957), Złotym Krzyżem Zasługi (1946) Orderem Sztandaru Pracy I klasy (1980).

« Powrót do Leksykonu