Gadzinówka

Gadzinówka – pismo służące za pieniądze niecnej sprawie, korzystające z gadzinowego funduszu, także brukowiec, piśmidło, szmatławiec. Powszechne w czasach okupacji hitlerowskiej i sowieckiej określenie polskojęzycznej prasy, wydawanej przez administrację okupacyjną w Generalnym Gubernatorstwie oraz zachodnich obwodach ZSRS, w miejsce zlikwidowanych polskich tytułów prasowych. Współpraca z prasą gadzinową była uznawana przez Polskie Państwo Podziemne za kolaborację. Najbardziej znaną „gadzinówką” był „Nowy Kurier Warszawski”, natomiast znane gadzinówki wydawane przez okupanta sowieckiego to „Prawda Wileńska” i „Czerwony Sztandar”.