Hajdamacy

Hajdamacy – wywodzący się z ubogich mieszczan, ukraińskiego chłopstwa, grupy trudniące się w rozbojach i napadach na terenie wschodniej Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Uzbrojeni w spisy i samopały, długi wąs, głowa ogolona, jedynie nad lewym uchem pozostawiony kosmyk. Na czele większych, niezorganizowanych grup stał ataman. Podczas najazdów na dwory, klasztory i inne posiadłości wielokrotnie mordowali polską szlachtę i księży. Przykładowo w roku 1768 roku w rejonie Koliszczyzny ofiarą hajdamaków padło ponad 1oo tys. osób.