Olechowski Jan

Jan Olechowski (ur. 1 stycznia 1917 w Zwiahlu na Ukrainie, zm. 1 kwietnia 1956 w Nowym Jorku) – polski poeta, publicysta, prozaik, dziennikarz.

Zadebiutował w 1934, drukując wiersz pt. Rachunek sumienia w piśmie „Rodzina Polska”. Od 1935 jego publicystyka literacka ukazuje się w „Przeboju” i „Przełomie” – pismach Ruchu Narodowo-Radykalnego „Falanga”, której został członkiem. Jednak drukuje również w „Wielkiej Polsce”, „Kulturze”, „Sprawach Otwartych” i w „Prosto z Mostu”. W 1939 zakłada (wspólnie z Bronisławem Kopczyńskim, muzykiem) własny dwutygodnik literacki „W natarciu”. Uczestniczył w wojnie obronnej Polski. W październiku 1939 został aresztowany przez okupacyjne wojska sowieckie i wywieziony w głąb Rosji. Więźniem przestał być w 1941 roku na mocy układu Sikorski-Majski. Dotarł do Kazachstanu i tam został żołnierzem Armii Polskiej. Razem z armią gen. Andersa przeszedł z Rosji na Bliski Wschód. Brał udział w bitwie o Monte Cassino. Współpracował z redakcjami polskich pism : „Ku wolnej Polsce”, „Kurier Polski w Bagdadzie”, „Dziennik Żołnierza APW”, „Goniec Karpacki”, „Orzeł Biały”, „Ochotniczka”, „Na szlaku Kresowej”. „Dziennik Żołnierza”. Był komentatorem politycznym Radia Wolna Europa.

« Powrót do Leksykonu