Czartoryski Jerzy Konstanty

Jerzy Konstanty Czartoryski – urodzony 24 kwietnia 1828 roku w Dreźnie i zmarły 23 grudnia 1912 roku w Wiedniu, polski książę, właściciel dóbr oraz poseł do Rady Państwa i Sejmu Krajowego Galicji. Wychowywany w wiedeńskim pałacu Weinhaus, w latach 1863-64 aktywnie pozostawał w kontaktach z Hotelem Lambert.

Jerzy Konstanty Czartoryski został posłem Sejmu Krajowego Galicji II kadencji (1867-1869), a następnie Rady Państwa w Wiedniu VI kadencji (1879-85), gdzie trafił jako duży potentat własności powiatów Sanok, Brzozów, Lesko o Krosno. Zwolennik federacji i zachowania liberalnych swobód, jak i stronnik współpracy Koła Polskiego z czeską opozycją. W 1887 roku został austriackim radcą tajnym, a w 1291 roku cesarz Franciszek Józef mianował go dziedzicznym członkiem Izby Panów.

Jerzy Konstanty Czartoryski był także aktywny w kwestiach społecznych i dobroczynnych – założyciel Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego i dyrektor Zakładu Ciemnych (w 1864 roku), zwolennik edukacji chłopów, kas pożyczkowych oraz kółek rolniczych.

« Powrót do Leksykonu