Katarzyna II
Katarzyna II – ur. 2 maja 1729 r. w Szczecinie, zm. 17 listopada 1796 r. w Petersburgu, żona wielkiego księcia, później cesarza rosyjskiego Piotra III, a po dokonaniu zamachu stanu samodzielna cesarzowa Rosji w latach 1762-1796. Rządziła niezwykle twardą ręką, zezwoliła szlachcie na handel chłopami i zsyłanie buntowników na Syberię, krwawo stłumiła bunty kozackie i chłopskie. Uczestniczyła w rozbiorach Polski. Katarzyna II znana była z niezwykle rozpustnego życia. Jej kochankowie byli często znacznie od niej młodsi. Obdarzała ich potem wysokimi stanowiskami. Jednym z jej kochanków był Stanisław August Poniatowski.