Gebert Konstanty

Konstanty Gebert ps. „Dawid Warszawski” – ur. 22 sierpnia 1953 r. w Warszawie, polski dziennikarz, publicysta i tłumacz żydowskiego pochodzenia. Od 1976 roku był współpracownikiem KOR i następnie Komitetu Samoobrony Społecznej KOR. W 1977 roku był współzałożycielem tzw. Żydowskiego Uniwersytetu Latającego, w ramach którego do 1981 roku organizowano spotkania o historii i kulturze żydowskiej. Jako członek Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Pracowników Nauki, Techniki i Oświaty (NSZZ PNTiO). Uważał, że decyzja o połączeniu NSZZ PNiTO z NSZZ „Solidarność” była błędem. Jako jedyny delegat głosował przeciwko niej na zjeździe w październiku 1980. Po połączeniu związku z NSZZ „Solidarność” nie ubiegał się o członkostwo w „Solidarności”.

W 1982 roku został członkiem redakcji drugoobiegowego dwutygodnika „KOS” i publikował w nim nieprzerwanie do 1989 roku. Swoje teksty zamieszczał także w innym pismach niezależnych, m.in. „Tygodniku Mazowsze” i „Przeglądzie Wiadomości Agencyjnych”. Był akredytowany jako dziennikarz prasy niezależnej w czasie obrad Okrągłego Stołu w 1989 roku . Poświęcił temu wydarzeniu książkę „Mebel”. Od 1989 roku jest dziennikarzem „Gazety Wyborczej”, publikuje w niej felietony i komentarze pod pseudonimem Dawid Warszawski, którego używał już od 1982 roku. Jest synem agentów sowieckich Bolesława Geberta i Krystyny Poznańskiej.

« Powrót do Leksykonu