Balicki Marek

Marek Zbigniew Balicki (ur. 29 września 1953 w Słupsku) – polski polityk, minister zdrowia w gabinetach Leszka Millera i Marka Belki, poseł na Sejm I, II i VI kadencji, senator V kadencji.

Absolwent Akademii Medycznej w Gdańsku (1978). Uzyskał specjalizacje w dziedzinie anestezjologii (I stopnia) i psychiatrii (II stopnia). Od końca lat 80. pracował w zawodzie. Od 1980 roku zaangażował się w działalność  „Solidarności”. W czasie stanu wojennego został internowany na okres około dwóch tygodni. Po zwolnieniu działał w opozycyjnych strukturach podziemnych. Po 1989 był członkiem ROAD, później Unii Demokratycznej i Unii Wolności. W latach 1991–1997 sprawował mandat posła I i II kadencji Sejmu. W rządzie Hanny Suchockiej był wiceministrem zdrowia (1992–1993). Z Unii Wolności odszedł w 1997. W wyniku wyborów z 2001 dostał się do Senatu z ramienia SLD-UP (jako bezpartyjny kandydat). Został ministrem zdrowia (2003). W 2004 był jednym ze współzałożycieli Socjaldemokracji Polskiej. W tym samym roku ponownie przyjął propozycję kierowania resortem zdrowia. W wyborach parlamentarnych w 2007 ponownie uzyskał mandat poselski, startując z listy koalicji Lewica i Demokraci.

« Powrót do Leksykonu

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *