Romanowski Mieczysław

Mieczysław Romanowski – ur. 12 kwietnia 1833 r. w Żukowie na Pokuciu, zm. 24 kwietnia 1863 r. k. Józefowa Biłgorajskiego, polski poeta epoki romantyzmu. Pisał poezję tyrtejską. Najpopularniejszym dziełem Romanowskiego było „Dziewczę z Sącza”, w którym opisał wystąpienie mieszczan z Nowego Sącza przeciw Szwedom w 1655 roku. Utwór ten przedstawiał walkę patriotyczną kręgów mieszczańskich i plebejskich, co było dość oryginalne na tle ówczesnej polskiej twórczości historycznej, skupiającej się raczej na tradycji szlacheckiej.

Od 1860 roku pracował we lwowskim Ossolineum. Od 1862 roku zaangażowany w działalność konspiracyjną. Prowadził działalność oświatową wśród młodzieży rzemieślniczej. Dowodził oddziałem młodzieży lwowskiej, liczącym około 30 osób, który wymaszerował w kierunku granicy 2 lutego 1863 roku, aby wziąć udział w Powstaniu styczniowym. Zostali ujęci pod Artasowem i osadzeni w więzieniu karmelitańskim we Lwowie.

Mieczysław Romanowski został uwolniony 4 marca, ale kilka dni później dołączył do oddziału powstańczego pod dowództwem Marcina Borelowskiego, otrzymał stopień kapitana i został adiutantem dowódcy. Poległ w bitwie pod Józefowem 24 kwietnia 1863 roku. Interpretacja muzyczna jego wiersza zatytułowanego „Dziaduś” znalazła się na płycie Tadka „Niewygodna prawda II. Burza 2014” w utworze „Dziadunio”.

« Powrót do Leksykonu