Mieszko Stary
Mieszko Stary (Mieszko III Stary) – ur. między 1122 a 1125 r., zm. 13 lub 14 marca 1202 r. w Kaliszu, książę wielkopolski, książę senior w latach 1173-1177, książę zwierzchni Polski w okresie 1198-1202. Był szóstym synem Bolesława Krzywoustego. W testamencie Bolesława Krzywoustego otrzymał zachodnią część Wielkopolski z Poznaniem jako głównym grodem księstwa. Po pokonaniu przez braci Władysława II dzielnicę senioralną objął Bolesław Kędzierzawy, a po jego śmierci Mieszko Stary. Centrum władzy Mieszka, mimo objęcia tronu krakowskiego, pozostało w Wielkopolsce, Małopolską rządził za pomocą wyznaczonego przez siebie namiestnika.
« Powrót do Leksykonu