Rej Mikołaj

Mikołaj Rej – ur. 4 lutego 1505 r. w Żurawnie pod Haliczem, zm. między 8 września a 5 października 1569 r. w Rejowcu, polski poeta i prozaik renesansowy, tłumacz, a także polityk i teolog ewangelicki, wójt urzędowski. Długo uznawano go za „ojca literatury polskiej”, dzięki słowom zawartym w zbiorze satyrycznych epigramatów „Zwierzyniec” z 1562 roku: „A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają.” Był jednym z pierwszych poetów piszących w języku polskim. Jest też autorem utworu „Krótka rozprawa między trzema osobami, Panem, Wójtem, a Plebanem”. Założył miasta: Rejowiec i Oksę oraz liczne wsie. W swoich dobrach zakładał zbory i szkoły.