Mińsk

Mińsk – stolica Białorusi, leży nad rzeką Świsłoczą. Największy ośrodek gospodarczy, kulturalny i naukowy kraju. Mińsk był miastem królewskim Wielkiego Księstwa Litewskiego I Rzeczypospolitej. Po unii lubelskiej w 1569 roku, Mińsk wchodził w skład Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Po II rozbiorze Polski w 1793 roku znalazł się w granicach Imperium Rosyjskiego. 19 stycznia 1918 polscy i białoruscy mieszkańcy Mińska rozbroili część uciekających bolszewików i przejęli władzę w mieście, dzieląc się administracją. Następnie Mińsk znalazł się pod okupacją niemiecką. Po wycofaniu się Niemców w styczniu 1919 roku, miasto przejęli bolszewicy. Jednak już 8 sierpnia 1919 roku Mińsk został zdobyty przez wojska polskie.

Ostatecznie na mocy traktatu ryskiego został włączony do sowieckiej Białorusi. Był to ośrodek terroru NKWD. Kilkadziesiąt tysięcy osób ludobójczo rozstrzelano i pochowano m.in. w Kuropatach, w tym duży odsetek mińskich Polaków. Od 1991 roku jest stolicą Republiki Białorusi. Przez wieki zamieszkany przez Polaków, Mińsk stanowi ważny ośrodek życia Polaków na Białorusi.

« Powrót do Leksykonu