Noworolski Stanisław

Stanisław Noworolski (ur. 11 listopada 1891 w Wygnance Górnej i zm. w 1946 w Bobrowicach) – polski radiotechnik, popularyzator i współtwórca techniki radiowej w Polsce, oficer wojsk łączności WP w okresie II RP).

Przerwał studia z racji powołania go do armi austriackiej podczas I wojny światowej, w 1918 roku zaciągnął się do WP, służył w róznych formacjach związanych z radiotechniką i łącznością, uczył wojskowych podstaw tej materii na kursach. Był współtwórcą wojskowej radiostacji RKD. W okresie istnienia II RP był aktywnym działaczem społecznym i popularyzatorem radia. Współtworzył PTR, zdobył renomę doskonałego lektora i prelegenta radiowego. Publikował i szefował także czasopismom poruszającym tematykę radia. Napisał „Podręcznik dla Radioamatorów”.

Podczas II wojny światowej działa w ruchu oporu (ps. Zwora) i był wielce zasłużony jako kierownik specjalnej komórki konstrukcyjnej, tworzył m.in. krótkofalówki. Po wojnie trafił na Dolny Śląsk, gdzie pracował jako kierownik elektrowni w Bobrowicach. Tam został zamordowany, po uprzednim śledzeniu jego osoby przez UB. Spoczywa we Wrocławiu.

« Powrót do Leksykonu