Jeske-Choiński Teodor

Teodor Jeske-Choiński, ps. „M. Bogdanowicz”, „T.J. Orlicz”, „Pancerny”, „Habdank”, „Łada”, „Polikrates” (ur. 27 lutego 1854 w Pleszewie (Wielkopolska), zm. 14 kwietnia 1920 w Warszawie) – polski intelektualista, pisarz i historyk, publicysta konserwatywny, krytyk teatralny i literacki. Jeske-Choiński był autorem pojęcia pozytywizm oraz dobrym przyjacielem Henryka Sienkiewicza.

W swojej twórczości nawiązywał do korzeni cywilizacji łacińskiej i chrześcijańskiej, zajmował się na równi z literaturą publicystyką i krytyką literacką. Był pierwszym w Polsce badaczem stosunków polsko-żydowskich.

Krytykowany przez współczesnych kolegów po piórze z racji nieprzestrzegania konwenansów i głośne wyrażanie swojego zdania. Związany ideowo z szeroko pojętą prawicą i ruchem narodowym. Prace autora były cenzurowane w PRL, z racji poruszania tematyki żydowskiej, obecnie nie są wznawiane w III RP, a z racji tego bardzo ciężko dostępne (np. „Poznaj Żyda” – z 1912 roku).

« Powrót do Leksykonu