Władysław Baranowski
Władysław Baranowski (ur. 27 czerwca 1885 we Lwowie lub Przemyślu, zm. 1939 w Paryżu) – polski dziennikarz i dyplomata, członek loży wolnomularskiej w Warszawie w czasach II Rzeczypospolitej.
W sierpniu 1914 wstąpił do Legionów, wkrótce został ranny. Został desygnowany przez Naczelnika Państwa do składu Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu, stanowiącego polską delegację na paryską konferencję pokojową, jego kandydatura spotkała się jednak ze sprzeciwem Romana Dmowskiego. W sierpniu 1920 powrócił do Warszawy, został mianowany na szefa biura propagandy zagranicznej przy Prezydium Rady Ministrów. Prawdopodobnie wówczas związał się z wolnomularstwem. Zmarł w Paryżu pod koniec 1939, przypuszczalnie śmiercią samobójczą.
« Powrót do Leksykonu