Zamek w Tucznie

Zamek w Tucznie – zamek w województwie zachodniopomorskim.

Budowa pierwszego, murowanego zamku ruszyła w 1338 roku. Była to budowla gotycka, zbudowana na planie trapezoidalnym z dziedzińcem otoczonym z trzech stron grubym, ceglanym murem obwodowym oraz częścią mieszkalną. Około 1400 roku zamek z trzech stron otoczono fosą. Kilkukrotnie zostawał zdobywany przez Krzyżaków. W latach 1542-1581 wzniesiono nowy gmach na miejscu głównego budynku mieszkalnego. Założenie nie straciło obronnego charakteru. Następnie dobudowane zostały dwa nowe skrzydła. Pierwotna budowla obronna stała się rezydencją pałacową zbudowaną na planie podkowy. Od strony północnej dziedziniec zamkowy otoczony był ceglanym murem kurtynowym. Jeszcze w XVII wieku mur ten zburzono – wówczas zamek ostatecznie utracił cechy obronne. Zamek powoli upadał w ruinę. W 1846 roku zbudowano nowe skrzydło zachodnie, a pozostałe dwa skrzydła odrestaurowano z niewielkimi zmianami. Ucierpiał w 1945 roku podczas przemarszu Armii Czerwonej. W 1947 roku częściowo jeszcze użytkowaną budowlę całkowicie zniszczył pożar. Ruiny odgruzowano i zabezpieczono w 1957 roku. W latach 1966-1976 zamek został odbudowany. W czasach współczesnych w zamku znajduje się Dom Pracy Twórczej Stowarzyszenia Architektów Polskich z centrum konferencyjnym, hotelem i restauracją.

« Powrót do Leksykonu