Bolt Feliks

Ks. Feliks Bolt – ur. 7 stycznia 1864 r. w Barłożnie, zm. 7 kwietnia 1940 r. w Stutthofie, polski duchowny katolicki, działacz i polityk polskiego ruchu narodowego w zaborze pruskim, a następnie w II Rzeczypospolitej.

Uczył się w Collegium Marianum w Pelplinie i gimnazjum w Chełmnie, skąd został wydalony za działalność w tajnej organizacji filomackiej i oddany pod nadzór policji. Studiował teologię w Münster, Monachium i Pelplinie, gdzie w 1891 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Od 1900 roku był związany z parafią w Srebrnikach. Dzięki jego staraniom został gruntownie odrestaurowany tamtejszy gotycki kościół.

Pracując jako wikary w Brusach nawiązał współpracę z pomorskim społecznikiem Stanisławem Sikorskim i w 1898 roku wspólnie zorganizowali masową spółkę „Kupiec”. W 1900 roku był głównym organizatorem Centralnego Towarzystwa Rolniczego dla Prus Zachodnich. W 1904 roku został członkiem Patronatu Związku Spółek Zarobkowych i Gospodarczych w Poznaniu i współpracownikiem ks. Piotra Wawrzyniaka. Był organizatorem wielu polskich spółek na Pomorzu, w tym spółek finansujących czasopisma „Pielgrzym” i „Gazeta Chojnicka”. W latach 1897-1920 należał do Towarzystwa Naukowego w Toruniu. Był członkiem Ligi Narodowej.

Od 1916 roku był zaangażowany w działalność tajnego Komitetu Międzypartyjnego i Naczelnej Rady Ludowej skupiających całość sił antyniemieckich w zaborze pruskim. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę był m.in. zastępcą komisarza w polsko-gdańskiej komisji granicznej w sprawie granic Wolnego Miasta Gdańska. Posłował na Sejm Ustawodawczy, zasiadał w Senacie II RP, od 11 grudnia 1930 roku był w Senacie wicemarszałkiem.

24 października 1939 roku aresztowany przez Gestapo, więziony w Dębowej Łące i Chełmnie, a następnie 21 marca 1940 roku osadzony w obozie koncentracyjnym Stutthof, gdzie po kilkunastu dniach zmarł. Jego szczątki pochowano na cmentarzu na Zaspie w Gdańsku.