Rakowski Mieczysław

Mieczysław Rakowski – ur. 1 grudnia 1926 r. w Kowalewku-Folwarku, zm. 8 listopada 2008 r. w Warszawie, polski polityk komunistyczny, premier PRL w latach 1988–1989, poseł na Sejm PRL i ostatni I sekretarz KC PZPR. W latach 1945–1949 był oficerem LWP. Z zawodu był historykiem i dziennikarzem. Od 1946 roku należał do PPR, a następnie do PZPR. Od 1958 do 1982 roku związany z tygodnikiem Polityka, był nawet jego redaktorem naczelnym. Działał w Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich. Od 1972 do 1989 roku nieprzerwanie sprawował mandat posła na Sejm PRL. W 1975 roku został członkiem KC PZPR.

W 1981 roku został powołany na urząd wicepremiera w rządzie Wojciecha Jaruzelskiego, urząd ten sprawował do 1985 roku. 27 września 1988 roku został powołany na Prezesa Rady Ministrów. Jego rząd podjął próby reform gospodarczych doprowadzając m.in. do uchwalenia w 1988 roku tzw. ustawy Wilczka. Doprowadził także do przyjęcia ustaw umożliwiających komercjalizację niektórych przedsiębiorstw państwowych.

15 marca 1989 roku Rada Ministrów pod jego przewodnictwem podjęła uchwałę o anulowaniu decyzji Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej z września 1946 roku o pozbawieniu obywatelstwa m. in. generałów Andersa, Kopańskiego, Chruściela i Maczka a także Stanisława Mikołajczyka. 6 lutego 1989 roku dostarczono generałowi Maczkowi prywatny list od premiera Rakowskiego z przeprosinami za odebranie obywatelstwa. Za jego premierostwa doszło także do obrad Okrągłego Stołu.