18. Kołysanka więzienna (Andrzej Kołakowski)

[Powrót do tekstów z płyty Requiem dla poległych]

18. Kołysanka więzienna [4:06] (muz. sł. i wykonanie Andrzej Kołakowski)

Nikt nam nie śpiewa kołysanek
Ręką nie głaszcze nas po głowie
Gdy noc zapada na dobranoc
Nikt pięknej baśni nie opowie

Dlaczego wszędzie stoją straże?
Dlaczego mur jest taki gładki?
Dlaczego ktoś nam świat zbudował
Z kamienia i stalowej siatki?

Słyszałem wczoraj na spacerze
Jak pękło z bólu serce matki
Zaraz zabrali nas żołnierze
I znów zamknięto nas do klatki

Zgrzyt klucza, krótka chwila szczęścia
Bo wtedy biorą nas w ramiona
Te, którym serca biją mocniej
Te, których świat nasz nie pokona

Długim spojrzeniem nas żegnają
Mówią, że znowu przyjdą jutro
Szpecą, że Polska znowu zmartwychwstanie
I że rozstanie potrwa krótko

Zapada zmrok nad Rakowiecką
Księżyc zagląda w kazamaty
I nagle słyszę kołysankę
Która przedarła się przez kraty

Był sobie król, był sobie paź
I była też królewna
Od ludzkich spraw dzielił ich mur
Wzniesiony ręką z drewna
Od ludzkich spraw dzielił ich mur
Wzniesiony ręką z drewna
A żebyś ty zrozumiał sens
Tej kołysanki nowej
Z WiN-u był król
Paź z NSZ
Królewna z Armii Krajowej