4. Zgasły dla nas nadziei promienie (Contra Mundum)

[Powrót do tekstów z płyty Cześć i chwała bohaterom]

4. Zgasły dla nas nadziei promienie (Contra Mundum) [6:24] (muz. Norbert „Smoła” Smoliński, Adam „Malczas” Malczewski – wykonanie Contra Mundum ) – Edmund Wasilewski, wstęp: fragment depeszy Romualda Traugutta do księcia Władysława Czartoryskiego z dnia 9 grudnia 1863 roku, fragment wiersza „Opuszczona Cytadela” – Artur Oppman „Or-Ot”

Bić się będziemy, choćbyśmy mieli co do jednego wyginąć,
bo wolimy zagładę jak haniebną niewolę.

Romuald Traugutt, 9 grudnia 1863 roku

Pod słonecznego kopułą błękitu
Dymi się cela, gdzie płonie Levittoux.
Jak trup śpi wolność, skopana i skłuta,
Uświęcić stryczek stąpa cień Traugutta.

Artur Oppman „Or-Ot” – fragment wiersza „Opuszczona Cytadela”

Zgasły dla nas nadziei promienie!
Zanim zorza zaświeci nam blada,
Stańmy jako upiorów gromada,
We krwi wrogów nasyćmy pragnienie.
Wzgardźmy życiem tem marnie pędzonem,
Nam pioruny niech grają i gromy,
A na niebie od łuny czerwonem,
Anioł śmierci przeleci widomy.

Cóż my winni, że kochać nie możem?
Gdy się wszystko tak płaszczy i karli,
Му dla ziemskich rozkoszy umarli,
Żyjmy zemstą i święćmy ją nożem.

W noc spokojną dо domów wpadniemy
Gdzie szczęśliwi cichemi śpią snami,
Naszą pieśnią ich spokój skłócimy,
Niech się zbudzą, niech idą za nami.

Więc gdy zgasły nadziei promienie,
Zanim zorza zaświeci nam blada,
Stańmy jako upiorów gromada,
We krwi wrogów nasyćmy pragnienie!

Stańmy jako upiorów gromada…