1. Prymasowski Szlak (Dawid Hallmann)

[Powrót do tekstów z płyty Prymas Hlond]

1. Prymasowski Szlak [3:43] (Dawid Hallmann)

Utwór zawiera fragmenty kazania „Królestwo Boże w duszach polskich” wygłoszonego podczas ingresu do prokatedry warszawskiej dnia 30 maja 1946 roku.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus
Na wieki wieków Amen

Tym starym szlakiem którym wiekami sunęły od Gniezna na Łowicz i Warszawę orszaki prymasowskie, tym samym szlakiem prowadzi mnie dzisiaj do Was wola Boża.

I tam wśród tych rozkwitniętych sadów i tej ziemi z której wyjwiała się po drodze dusza polska, objawiała się w tej prawdzie która wtedy się wypowiada, kiedy człowiek bez przymusu swoje słowo wymawia. I ta dusza polska wypowiadała się tak pierwotnie tak swojsko, tak po polsku, jakby poezja, jakby dusza prześwietlona darami Ducha Świętego, a zarazem w tych głosach wiary, uwielbienie dla Kościoła, grzmiała jakaś tęsknota. Głęboka tęsknota za czymś czego jeszcze nie ma, jakby wołanie o to Królestwo Boże które Kościół wiecznie buduje, które wiecznie budujemy i które Kościół do końca świata budować będzie. Bo ta budowa nigdy się nie skończy, aż po on dzień, kiedy Kościół z tej ziemi, z czasów, przejdzie w wieczność Bożą.

Wtedy uświadamiałem sobie, że ta Warszawa to jest jakieś wielkie wyzwanie, to jest jakieś wielkie posłannictwo, to jest jakby przeddzień czegoś ogromnego, czegoś ku czemu idziemy.  A to wszystko co nas czeka to jest Królestwo Boże z duszy narodu i Królestwo Boże w całym życiu narodu. Idziemy ku temu Królestwu i teraz kiedy takie godziny wielkie nam wybijają, wszystko to co małe, wszystko to co ciasne, wszystko to co przyziemne powinno z naszych kapłańskich dusz opaść, aby tylko to w tych duszach kapłańskich działało, co jest naprawdę Boże, co jest natchnione Duchem Świętym,  co jest u źródła ewangelicznego. Bo wielkość tylko wielkość zbudować może i tylko to z Boga pochodzi, tylko to zbudować może Królestwo Boże.