12. Wiosna 1905 (Masłowski) [Gintrowski, Kaczmarski, Łapiński]

[Powrót do tekstów z płyty Muzeum]

13. Wiosna 1905 r. (Masłowski) [(muz. Z. Łapiński, sł. J. Kaczmarski – wykonanie Gintrowski, Kaczmarski, Łapiński]

Wiosenny dzień, zapach lip, po deszczu ulica lśni
Stuk podków i siodeł skrzyp, koń wiosnę poczuł i rży
Bandytów złapano dwóch przez miasto prowadzą ich
Drży koński przy twarzy brzuch, drży twarz przy końskim brzuchu

Długo czekali na tę wiosnę –
– Całe swoich piętnaście lat
W marszów Aleje Ujazdowskie
Z twarzy uśmiech dziecięcy spadł
Idą i drogi swej nie widzą
W myślach pierwszy piszą już list
Konie wędzidła swoje gryzą
Uszy drąży kozacki gwizd

To dzieci w słów wierzą sens
To dzieci marzą i śnią
To dzieciom sen spędza z rzęs
Dobro płacone ich krwią
Dorośli umieją żyć
Dorosłym sen mar – śmiech
To dzieci będą się bić
Za słów dorosłych prawdę

Przeszli, nie widać ich zza koni
Znika w kałużach ich ślad
Jeszcze w ostrogę szabla dzwoni
Czymże byłby bez tego świat?
Pusta ulica pachnie deszczem
W drzewach jasny burzy się liść
W mokrym powietrzu ciągle jeszcze
Krąży kozacki gwizd