9. Artyści (Paweł Piekarczyk)

[Powrót do tekstów z płyty Portret III RP]

9. Artyści [3:02] (sł. i muz. Jacek Kaczmarski, wykonanie – Paweł Piekarczyk)

Zaszczytami zaszczuci, obarczeni sławą
Nie poznaliśmy strachu o skórę
Na paryskich parkietach salonowy gawot
Jeszcze jedną ma dla nas figurę
Niewidoczny fortepian gra taktownie Szopena
A narody współczują do wtóru
Ustawiając na biurkach, w requiemach i trenach
Statuetki Człowieka z Marmuru

Taniec śmierci ominął i tak nieśmiertelnych
Znów dla naszej wiruje korzyści
Dobry Anioł Stróż Paszport cel spełnił naczelny
Ocaleliśmy przecież – Artyści
Nam i skrzydeł u ramion na cle nie podcięto
Nie wybito nam zębów ze szczęki
Bylebyśmy się wznieśli ponad ludzkie lamenty
Poza bezmiar człowieczej udręki

Więc rozważnie odważni, z grymasem cierpienia
W pełen znaczeń zbroimy się spokój
A jak brzmią w naszych ustach wymowne milczenia
A jak lśnią nam niechciane łzy w oku
Wszak spełniły się nasze proroctwa i wróżby
Patrzcie, żywi, a już między mity
Z wynajętych cokołów, w gwarze głupim i próżnym
Już nie słychać milczenia zabitych

Oni nam bili brawo żywymi rękoma
Chociaż cień im osiadał na głowach
Ale ręce umarły na łańcuchach i łomach
Więc my, tu, teraz o nich ni słowa
Wiele słów się po prostu nie mieści we frazach
Adam, druty, tortury, obozy
Przesłuchania, rewizje, tłumy w ogniu i gazach
Nazbyt bliskie męczeńskiej są pozy

Może być, że niedługo, po śmierci, za chwilę
Kiedy tam znowu zmieni się władza
Do wolnego już kraju, za ile? Na ile?
Naszych zwłok nikt nie będzie sprowadzał
Nawet to nas nie wzrusza, myśmy dawno wybrali
Sen o wierzbie płaczącej sczezł
W testamentach, przy winie, krewni będą czytali
„Chciałbym spocząć na Pére Lachaise…”