Marsz obozowy

[Powrót do polskich pieśni patriotycznych]

„Marsz obozowy” jest jedną z ośmiu pieśni Powstania listopadowego, jakie skomponował Karol Kurpiński, chcąc przyczynić się do wzrostu uczuć patriotycznych i nastrojów rewolucyjnych. Utwór powstał w nocy z 1 na 2 lutego 1831 roku na odwachu Artylerii Gwardii Narodowej. Został on napisany jako utwór okolicznościowy „na dzień odjazdu naczelnego wodza ze stolicy do obozu”. Po raz pierwszy był wykonany 8 lutego 1831 roku w Teatrze Narodowym pod batutą kompozytora. Kurpiński chcąc bowiem wpłynąć na nastroje społeczeństwa wykonywał swoje pieśni powstańcze jako antrakty lub na końcu przedstawień. Początkowy fragment tej pieśni stał się Hasłem Wojska Polskiego.

Marsz obozowy

Bracia, do bitwy nadszedł czas,
trąba do boju wzywa nas
Do boju! Do boju!
Pośpieszmy wszyscy wraz!

Zdradny sąsiad myśl natężył,
jakby zniszczyć polskie plemię,
wziął w opiekę, uciemiężył,
rwał na części naszą ziemię.

Ref.
W mściwą dłoń
chwyćmy broń,
zniknie moc tyrana.
Bij, śpiewaj o wolności,
a przy nas wygrana!

Bracia, do bitwy nadszedł czas,
trąba wojenna wzywa nas
Do boju! Do boju!
Pośpieszmy wszyscy wraz!

Srodze przemoc nas gnębiła,
podeptano nasze prawa,
ojców naszych, nasza sława,
pośmiewiskiem wrogów była.

[Ref.]