2. Major Łupaszko cz. I (Tadek)

[Powrót do tekstów z płyty Niewygodna Prawda 2]

2. Major Łupaszko cz. I [3:05] (produkcja: Webster, sł. Tadek, wykonanie – Tadek)

Ratuje ułanów w trzydziestym dziewiątym,
najwyższe oznaczenie już w pierwszych dniach wojny!
To czwarty rozbiór Polski: Niemcy, Sowieci, niewola,
Ty uciekasz im po chwili – i do Lwowa.
Później do Wilna, gdzie ciężarna żona,
na Zachodzie ma powstać Armia Polska.
I Wilno, kochane Wilno, z rąk do rąk,
wywożą Polaków w Syberii głąb!
Litwini witają najeźdźców serdecznie,
dla Polaków jest coraz niebezpieczniej.
W tym czasie, w tych miejscach dzieją się koszmary,
ludobójstwo zbiera żniwa, krew piją Ponary.
AK rośnie w siłę, rok czterdziesty trzeci,
„Kmicica” podstępem aresztują Sowieci.
Lecz major ratuje żołnierzy przed śmiercią,
nigdy nie wpadnie w zasadzkę sowiecką

Ref.:
Wizytacja brygady kończy się wzruszeniem:
tak powinno działać zbrojne podziemie!
Od wojny obronnej i pierwszej okupacji,
stał się ikoną drugiej konspiracji!
(x2)

Pierwszą okupację pamięta bardzo dobrze,
wie, że współpracę z Sowietami kończy pogrzeb.
Z wileńskiej na warszawską zmieniają swe oblicze,
z augustowskiej puszczy uchodzą z życiem.
I znów w stronę Grodna, by ratować swych żołnierzy,
genialny dowódca brygady śmierci.
Wokół Niemcy i zdradziecka banda,
nad którą powiewa czerwona flaga.
Na rozmowy ciągle chcą Łupaszkę zwabić,
jak innych chcą go zabić!
Nawet gdy konfident Niemców nasłał na Worziany,
Łupaszko się broni, jest ranny.
Jednak kolejny raz jego rozkazy,
zadają Niemcom śmiertelne razy.
Hitlerowcy rozbici, broń odebrana,
tak wygląda walka pod dowództwem Szendzielarza!

[Ref. (x4)]