Cóż to proszę za nowina

Krakowski Chór Akademicki UJ – „Cóż to proszę za nowina”

Cóż to proszę, za nowina? Narodził się Bóg Dziecina!
Narodził się Bóg Dziecina? Niesłychanać to nowina!
Niewidomy Bóg Dziecina? Niesłychanać to nowina!
Narodził się Bóg Dziecina, narodził się Bóg Dziecina!

Chociaż Panem wiecznej chwały, rodzi się w stajence małej.
Niesłychanać to nowina: Porodziła Panna Syna.
W niebie Mu śpiewają: „Święty!” A On drży między bydlęty.
Niesłychanać to nowina! Drży na ziemi Bóg Dziecina.

Stworzył niebo wraz z gwiazdami, słońce, księżyc z obłokami.
Nieśłychanać to nowina! Pan ubogi, Bóg Dziecina,
opuścił niebieskie trony, a zstąpił w te ziemskie strony.
Niesłychanać to nowina! Król jest nagi, Bóg Dziecina.

Cóż to za dworzanie Twoi? Wół z osłem przy Tobie stoi.
Niesłychanać to nowina! Między bydłem Bóg Dziecina.
Darzy ptaszki skrzydełkami, sam związany pieluszkami.
Niesłychanać to nowina! Skrępowany Bóg Dziecina.

Leży w stajence ubogi, cierpi zimno w czas tak srogi.
Niesłychanać to nowina! Zły ma wywczas Bóg Dziecina.
Tulisz Go Matko piersiami, i obwijasz pieluszkami.
Niesłychanać to nowina! Płacze rzewnie Bóg Dziecina.

Dziwnyś, o mój miły Panie, w stajni, w żłobie me kochanie!
Przez to Twoje uniżenie, odpuść nam też przewinienie.[x2]

Autor kolędy „Cóż to proszę za nowina” jest nieznany. Tekst kolędy pochodzi ze zbioru „Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych”, wydanego w 1904 roku przez Karola Miarkę.