Jasna kolęda

Chrystus Pan się narodził
Świat się cały odmłodził…
Et mentes…

Nad sianem, nad żłobeczkiem
Aniołek z aniołeczkiem
Ridentes…

Przyleciały wróbelki
Do Panny Zbawicielki…
Cantantes…

Przyleciały łańcuchy
Łabędzi, srebrne puchy
Mutantes…

Puchu wzięła troszeczkę,
Zrobiła poduszeczkę
Dzieciątku…

Potem go położyła
I sianem go nakryła
W żłobiątku.

Autorem „Jasnej kolędy” jest Julisz Słowacki. Została ona umieszczona w nieukończonym dramacie „Złota czaszka”, napisanym w pierwszej połowie 1842 roku. Kolęda sięga czasów dzieciństwa poety, piszącego 5.02.1835 roku w liście z Genewy do matki: „O gdybym raz usłyszał jeszcze dziadunia mego, śpiewającego prostą kolędę w dzień Bożego Narodzenia, razem ze służącymi domu, zdaje mi się, żebym do dziecinnej wiary przeszłości mojej powrócił, bo czuję koło siebie jakąś dziwną czczość i samotność”.

Na początku XX wieku „Jasna kolęda” była śpiewana do melodii Michała Świerzyńskiego opracowanej przez Edwarda Urbanka na czterogłosowy chór.