Przybieżeli do Betlejem

Przybieżeli do Betlejem pasterze,
Grając skocznie Dzieciąteczku na lirze.
Chwała na wysokości, chwała na wysokości,
A pokój na ziemi.

Oddawali swe ukłony w pokorze
Tobie z serca ochotnego, o Boże!
Chwała na wysokości…

Anioł Pański sam ogłosił te dziwy,
Których oni nie słyszeli, jak żywi.
Chwała na wysokości…

Dziwili się napowietrznej muzyce
i myśleli, co to będzie za Dziecię?
Chwała na wysokości …

Oto mu się wół i osioł kłaniają,
Trzej królowie podarunki oddają.
Chwała na wysokości…

I anieli gromadą pilnują
Panna czysta wraz z Józefem pilnują
Chwała na wysokości…

Poznali Go Mesjaszem być prawym
Narodzonym dzisiaj Panem łaskawym
Chwała na wysokości…

My go także Bogiem, Zbawcą już znamy
I z całego serca wszystko kochamy
Chwała na wysokości…

Ta nastrojowa polska kolęda powstała w XVII wieku i na przełomie lat ulegała wielu zmianom. Jej obecna forma bardzo różni się od pierwotnej wersji. Dość wspomnieć, że kiedyś ta kolęda miała całkowicie inaczej podzielone strofy, ponadto nie było w niej refrenu. Zmiany przechodziła także sama melodia – w obecnej formie istnieje od drugiej połowy XIX wieku.

Pierwotny oryginał „Przybieżeli do Betlejem” znajduje się w w różnych archiwach, ponieważ zachował się w kilku egzemplarzach.