Z narodzenia Pana

Z narodzenia Pana dzień dziś wesoły,
Wyśpiewują chwałę Bogu żywioły!
Radość ludzi wszędy słynie,
Anioł budzi przy dolinie
Pasterzy, co paśli pod borem woły!

Wypada wśród nocy ogień z obłoku!
Dumają pasterze przy tym widoku.
Każdy pyta, co się dzieje,
Czy nie świta, czy nie dnieje,
Skąd ta łuna bije, tak miła oku?

Ale gdy anielskie głosy słyszeli,
Zaraz do Betlejem prosto bieżeli.
Tam witali w żłobie Pana,
Poklękali na kolana
I oddali dary, co z sobą wzięli.

I my z pastuszkami dziś się radujmy,
Chwałę z aniołami wraz wyśpiewujmy!
Bo ten Jezus, z nieba dany,
Weźmie nas między niebiany,
Tylko Go z całego serca miłujmy!

Swoim tekstem „Z narodzenia Pana” nawiązuje wyraźnie do bardzo starych łacińskich pieśni śpiewanych w okresie Bożego Narodzenia. Stała się bardzo popularna w drugiej połowie XIX wieku, gdy została zamieszczona w Śpiewniku kościelnym z 1842 roku.

Stamtąd pochodzi także jej najsłynniejsza i obowiązująca po dziś dzień melodia – skoczny, mazur w marszowym tempie.