Zdrowy bądź królu Anjelski

[ Powrót do kolęd ]

Zdrów bądź Królu Anjelski

Zdrow bądź, krolu anjelski
K nam na świat w ciele przyszły,
Tyś zajiste Bog skryty,
W święte czyste ciało wlity.

Zdrow bądź, Stworzycielu
Wszego stworzenia,
Narodziłś się w ucirpienie
Prze swego luda zawinienia.

Zdrow bądź, Panie, ot Panny
Jenżś się narodził za ny.
Zdrow bądź, Jesu Kryste, krolu,
Racz przyjęci naszę chwałę.

Racz daci dobre skonanie
Prze twej matki zasłużenie,
Abychom cię wżdy chwalili,
Z tobą wiecznie krolowali. Amen

Jest to najstarsza polska kolęda, która ujrzała światło dzienne dzięki Aleksandrowi Brucknerowi, który wyszperał ją w rękopisie Biblioteki Załuskich, w dalekim Petersburgu. Tekst pochodzi z kazania niejakiego Jana Szczekny, spowiednika królowej Jadwigi Andegaweńskiej. W oryginale nie ma nutowego zapisu.

„Zdrów bądź, królu Anjelski” w zależności od wersji liczy sobie od 14 do 17 wersetów i znane są aż trzy wariacje jej tekstu (z XV wieku). Z racji swojego podniosłego i chóralnego charakteru jest śpiewana w okresie Bożego Narodzenia w świątyniach.