Raginis Władysław

Władysław Raginis – ur. 3 lipca 1908 r. w Zarinach pod Dyneburgiem, zm. 10 września 1939 r. w Górze Strękowej, kapitan piechoty Wojska Polskiego, heroiczny dowódca obrony Wizny.

W 1927 roku, po ukończeniu gimnazjum w Wilnie, wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie k. Ostrowi Mazowieckiej. Po jej ukończeniu znalazł się w Oficerskiej Szkole Piechoty, którą ukończył w stopniu podporucznika. Pełnił służbę w w 76 Lidzkim pułku piechoty w Grodnie jako dowódca plutonu.

W marcu 1933 roku został awansowany do stopnia porucznika, a w połowie lat 30. pełnił również funkcję instruktora wykładowcy w Szkole Podchorążych Piechoty. W 1937 roku został odznaczony przez premiera RP Srebrnym Krzyżem Zasługi.

W 1938 roku został mianowany do stopnia kapitana. W marcu 1939 roku pełnił służbę w batalionie fortecznym KOP „Sarny” na stanowisku dowódcy plutonu 4. kompanii. 27 sierpnia 1939 roku obsadził wraz ze swoją kompanią schrony bojowe twierdzy Osowiec. Po rozpoczęciu II wojny światowej, kpt. Władysław Raginis przejął dowództwo nad całością obrony odcinka „Wizna”., czyli pasa o szerokości 9 km, który był fragmentem linii obronnej Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Narew”. „Wizna” zamykała ważną arterię komunikacyjną, szosę Łomża–Białystok i drogę Zambrów–Osowiec.

Kpt. Raginis dowodził 360 żołnierzami, do jego zadań należała obrona powierzonego odcinka przed nacierającym XIX Korpusem Armijnym pod komendą gen. Heinza Guderiana, liczącym 42 200 żołnierzy. Podczas obrony Wizny, zwanej również polskimi Termopilami, kpt. Władysław Raginis oraz jego zastępca, por. Stanisław Brykalski, złożyli przysięgę, że żywi nie oddadzą bronionych pozycji.

Obrona trwała aż do 10 września, ostatnim punktem oporu był bunkier dowodzenia na Górze Strękowej. Walka trwała aż do wyczerpania amunicji. Wtedy kpt. Władysław Raginis rozkazał swoim żołnierzom złożyć broń i oddać się do niewoli. Ciężko ranny kpt. Raginis dopełnił przysięgi, pozostał na stanowisku dowodzenia i popełnił samobójstwo rozrywając się granatem.

Według świadków tamtych wydarzeń kpt. Raginis został pochowany koło Góry Strękowej, jednak po zajęciu tych terenów przez sowietów, szczątki poległych pod Wizną zostały przeniesione do mogiły przy szosie prowadzącej do Białegostoku. Szczątki kpt. Władysława Raginisa odnaleźli i ekshumowali członkowie Stowarzyszenia Wizna 1939 pod kierownictwem Dariusza Szymanowskiego. Zidentyfikowano je po badaniach DNA. Po 72 latach kpt. Władysław Raginis i por. Stanisław Brykalski pochowani zostali z wojskowymi honorami. Kpt. Raginis i por. Brykalski spoczęli w schronie dowodzenia na Górze Strękowej pod Wizną.