„Włosy” – Zbigniew Herbert

[ Powrót do poezji Zbigniewa Herberta ]

[ Powrót do tomu Studium przedmiotu ]

„Włosy” – Zbigniew Herbert

Włosywyrastają nocą
na ścianie

nie jest to lok
za uchem pamięci

nie należą także
do ruchliwego łona nocy

oddzielone od skóry
wiodą życie
suche i odrębne

ruchy mają niespokojne
za byle dotknięciem
prężą się
bolesnie

ani białe
ani czarne
ich kolorem jest raczej
szelest

zgrzytanie zębów
nagły krzyk
darcie palcami
nie są w stanie ich spłoszyć

włosy rosną wprost na ścianie