Orzeszkowa Eliza

Eliza Orzeszkowa – ur. 6 czerwca 1841 r. w Milkowszczyźnie, zm. 18 maja 1910 r. w Grodnie, polska pisarka epoki pozytywizmu. W wieku niespełna 17 lat, Eliza wyszła za mąż za ziemianina Piotra Orzeszkę. W 1862 roku Orzeszkowa przebywała dłuższy czas w Warszawie, gdzie pod wpływem patriotycznych kazań rabina Markusa Jastrowa podjęła hasło asymilacji polskich Żydów. Podczas Powstania styczniowego wspierała Powstańców. Przez około dwa tygodnie przebywał u niej chory Romuald Traugutt, którego później odwiozła do granicy Królestwa Polskiego.

Karę za to poniósł jej mąż. Aresztowany jesienią 1863 roku i zesłany na Sybir, a jego majątek został skonfiskowany. Jej najważniejszą powieścią jest „Nad Niemnem”, w którym poruszyła wątek Powstania styczniowego. Była poważną kandydatką do Nagrody Nobla, rozważano nawet przyznanie tej nagrody wspólnie jej i Henrykowi Sienkiewiczowi.

« Powrót do Leksykonu